Het was deze keer een bijzondere actie, omdat de groep erg klein was: zeven personen. In de weken ervoor waren al veel afzeggingen binnen gekomen. Sommigen zijn te oud geworden om het zware werk te doen; anderen waren verhinderd door een begrafenis van iemand uit Maarn of een feest van een zoon die met pensioen ging of gewoon 'geen zin' zoals een eigen zoon of door de herfstvakantie.

Toch konden we een nieuwe vrijwilliger welkom heten: Martin Damman. Hij had ons wel eens met onze hesjes aan het werk gezien en had al maanden geleden zijn interesse getoond.

De groep heeft al met al een heleboel rotzooi opgeruimd en dat gaf ook nu weer een voldaan gevoel en een mooi beeld van enkele hoofdwegen buiten de kernen Maarn en Maarsbergen. We beraden ons nu op een communicatiestrategie om de volgende keer weer een normaal aantal van zo'n 15 tot 20 mensen bij elkaar te krijgen. Heb je zin om mee te doen ... laat het ons weten!